Mathias Malzieu, Mechanizm serca

Źródło grafiki

"Chciałem zabrać ją w podróż na Księżyc, wszystko bym dla niej zrobił, a tak naprawdę powinienem był stanąć z nią mocno na Ziemi. (…) Tym razem dam jej nie tylko klucz, dam jej całe serce, w nadziei, że będzie chciała odbudować".
  
Okładka wyglądająca jak obrazy z wczesnej twórczości Marka Rydena  i specyficzna czcionka w tytule była na tyle intrygująca, żeby wziąć do ręki Mechanizm serca i siąść w księgarni z kubkiem dobrej kawy. Będąc po lekturze Magicznego sklepu z zabawkami Angeli Carter, spodziewałam się czegoś równie poruszającego...

14 kwietnia 1874 roku miał miejsce najbardziej zimny dzień w dziejach ludzkości. To właśnie wtedy na świat przyszedł Jack, którego serce nie mogąc znieść panującego zimna, zamarzło zaraz po urodzeniu. Kobieta, która odbierała porody od prostytutek podjęła się ratowania życia chłopca, wszczepiając mu w serce nakręcany zegar z kukułką. Chłopiec mógł żyć prawie tak, jak inne dzieci, z umiarkowanym wysiłkiem, nie przeciążając zegara i dbając o niego, jak o każdy zegar – kilka razy w roku trzeba go było wyjąć, naoliwić, wyczyścić wskazówki. Najbardziej restrykcyjnym zakazem był jednak zakaz, który skazywał Jacka na samotność – nie wolno mu było nikogo pokochać, bo konstrukcja mechanicznego zegara nie była na tyle wytrzymała, by znieść przyspieszone tętno, jakie towarzyszy miłości.

            Los, jak wiemy, bywa okrutny i nie raz wystawiał Jacka na próbę – jako mały chłopiec poznaje pewną niewidomą dziewczynkę, która podbiła jego mechaniczne serce swoją delikatnością. Mimo, że ich drogi się rozeszły, Jack postanowił ją odnaleźć. Opuścił swoją opiekunkę i wyruszył w podróż, dzięki której, być może zrozumiał, że miłość jest złudna, niejednokrotnie walczy się z wiatrakami, próbując doścignąć to, co wymyka się z rąk. Czy chłopiec, z zegarem zamiast serca, odnajdzie szczęście?

            Opowieść Mathiasa Malzieu wykorzystuje pewne elementy baśniowe, nie brak również ciemnej strony miłości – namiętności i pożądania, która przeplata się z fantazjami głównego bohatera. Świat przedstawiony oscyluje na granicy jawy i snu, jest w jakiś sposób magiczny, dzięki lirycznemu językowi. Pomysł na książkę był ciekawy, nie mogę jednak powiedzieć, żeby Mechanizm serca dorównywał Magicznemu sklepowi z zabawkami Angeli Carter, w konstrukcji opowieści zauważam różne inspiracje (baśnie braci Grimm, makabreska, groteska). Czasami w oczy kłuje  brak wypracowanego warsztatu i niespójność fabuły.

            Mimo wszystko polecam tę książkę przeciętnemu czytelnikowi, bo ci bardziej wymagający nie będą zachwyceni. 

Ocena: 6/10